Veel mensen worstelen met ‘gebrek aan zelfvertrouwen’. Ik zou zeggen: gefeliciteerd. Wanneer je er mee worstelt, betekent dat dat je op zoek gaat naar hoe je beter met JEZELF kunt omgaan. Want daar gaat zelf-vertrouwen over. Op jezelf kunnen vertrouwen. Op jezelf kunnen rekenen.
En hoe doe je dat dan? Nou zou ik simpelweg kunnen zeggen: gewoon doen, ophouden jezelf te bekritiseren, oordeel op jezelf te hebben, jezelf onderschatten. Als het zo gemakkelijk was, had niemand er last van. En toch is het zo gemakkelijk. Je bent al tot de slotsom gekomen dat wat je nu doet niet (meer) voor je werkt. Dat inzicht is het begin van transformatie, verandering.
Als je tot de slotsom bent gekomen dat je niet op jezelf kunt vertrouwen, dan betekent dat dat je het wilt veranderen. Mooi zo, je bent op de goeie weg. Als jij niet op jezelf kunt vertrouwen, hoe kan ík dat dan? Als jij niet in jezelf gelooft, hoe kan ík dat dan? Als jij niet om jezelf geeft, hoe moet ík dat dan? Want dat is wat je naar de buitenwereld uitstraalt. Je hebt het ‘in je aura’. En anderen voelen dat aan.
Als je jezelf niet vertrouwt, betekent dat, dat je een ander meer vertrouwt. Maar hoe weet ik nou wat goed voor jou is? Hoe weet ik waar je van houdt? Wat je gelukkig maakt? Ik weet dat alleen maar voor mezelf. Ik moet bovendien mijn eigen levenslessen leren, net als jij. Dus waarom zou jij je druk maken over wat ik van jou vind, of ik me druk moet maken over wat jij überhaupt vindt? Het is namelijk precies dat wat JIJ vindt. Maar daarom hoeft het voor mij nog niet te kloppen?
Als we problemen hebben, leggen we ze aan iemand voor, die dan waarschijnlijk meteen met allerlei oplossingen aan komt zetten: o, dan kun je dit, of je kunt dat boek lezen, naar die therapeut gaan. Allemaal oplossingen die voor hem of haar of iemand anders werken. Dat betekent alleen niet dat ze ook voor jou werken. Ik neem altijd het voorbeeld van honger. Als ik honger heb, en iemand komt er met een bord hutspot aan, omdat dat voor hem werkt bij honger, dan betekent dat nog niet dat het voor mij ook werkt. Ik lust het namelijk niet, moet er van kokhalzen. En soms is het gewoon alleen voldoende om te luisteren naar waar iemand mee zit. Hij wil gewoon zijn verhaal kwijt.
‘Never put the key to your happiness in somebody elses pocket’ las ik laatst. Zulke teksten werken voor mij. Zetten mij aan het denken. Je doet wat de tekst zegt als je een ander meer vertrouwt dan jezelf. Als je je gevoel van welbevinden laat afhangen van anderen. Je denkt dat je de goedkeuring van anderen nodig hebt om te doen wat voor jou goed voelt. Nee dus!
Daarbij is het ook nog zo, dat die ander helemaal niet met jou bezig is (op een enkele uitzondering na). Die heeft genoeg aan zijn eigen leven, zijn eigen sores. Kijk maar eens, de mensen die constant bezig zijn met een ander, hebben of niks beters te doen, of ze houden zich met jou bezig om maar vooral niet naar zichzelf te hoeven kijken. En een enkeling, misschien een vriend of familielid kan het werkelijk schelen wat er met jou is. En dan nog is diegene vooral bezig met het leiden van zijn eigen leven. En jij lijdt je leven. Je lijdt onder wat je DENKT dat die ander van jou vindt.
Als je namelijk sterk in je schoenen staat, is het niet meer belangrijk wat die ander van jou denkt. Zolang jij maar blij met je zelf bent. Want dat is waar het uiteindelijk om gaat.
Volgende keer meer…